Xsayga

Vaarwel meisje van ons. Zonder ons om je heen, en in alle stilte ben je van ons weggegaan. 5 weken heeft je baasje 's nachts bij jou gewaakt, om je toch maar te kunnen helpen als je in nood zou komen. Ik je vrouwtje nam deze taak in de dag over. Je hebt je zo dapper gedragen, geen mens zou je dit evenaren. Toen begon je stilletjes aan beter te worden, en leek alles veilig. Je baasje nam de beslissing om eindelijk nog eens in zijn bed te slapen. Je was niet helemaal alleen beneden, je oude broers Rayko, Skiffer en je zusje Tinka waren bij jou. Maar dan 2 dagen later.. zoals gewoonlijk waren wij steeds blij je 's morgens te omhelzen, te knuffelen als wij opstonden, maar maandagmorgen 21-02-2005 kwam je ons niet tegemoet, ik riep op jou maar je kwam niet toen zag ik je liggen en sloeg de schrik mij om het hart ik wist dat alle hulp te laat kwam. Direkt heb ik je baasje geroepen, nog nooit heb ik hem zo vlug zien opstaan. Wij waren dan ook totaal ontredderd en vol schuldgevoelens omdat wij die nacht niet dicht bij jou waren. Je was onze kleine meid. een klein fijn Borzoi-teefje met een heel speciaal karakter. Je was ook de enige die ons met kreetjes begroette als wij thuiskwamen, ook al hadden wij maar even weggeweest je begroeting was enorm, zo ook besprong je ons langs achter, zo gelukkig was je dan. Je had zoveel troetelnaampjes die je allemaal kende, Vaarwel poppemieke, fieneke, mieke-muizeke, muske. Natuurlijk je echte naam Xsayga du Pré du Château, Hopelijk mogen wij je ooit nog eens terug zien. Je baasjes die je ontzettend missen.