Witte

Hey lieve Witte,
Hey, lieve kleine witte hond,
Weet je nog
De dag dat ons vrouwke
Je per ongeluk vond.
Ik moest van je vorig baasje balen.
Daarom ben ik je komen halen.
En jij maar beven,
Maar waarschijnlijk
De mooiste dag uit je leven.
Weet je nog Witte
We reden naar huis JOU nieuwe thuis.
Lief Witteke, jij bent voor ons, ons kind Jij maakte ons iedere dag blijgezind.
Nu ben je plots gestorven,
En dit heeft ook ons leven bedorven.
Witteke, we hebben je laten cremeren,
Om je altijd te kunnen eren.
Voor de vriendschap, liefde en geluk
Dat jij ons hebt gegeven.
Het doet ons veel pijn,
Maar zo kan je voor altijd bij ons zijn.
En opnieuw moesten we balen,
Opnieuw mochten we je komen halen.
Maar niet als zovelen,
Maar in je nieuwe leven.
Ook je dikste vriendjes: onze poezen, Boyke, Zorkie, Ganash en Union zeuren,
Ook zij zijn om JOU aan't treuren.
En nu ben je terug in je vertrouwde huis, JOU eigen thuis.
Witteke, wil jij op ons wachten,
Ook al vraagt dat veel van je krachten.
Witteke, man, wat houden wij van jou
En hoopten dat jij nog leven zou.
Waarschijnlijk ben jij gelukkig daar,
Maar wisten wij maar waar