Watson

Aan ons Watske.
Wat was jij toch een rustig baasje,zo lief en altijd in de buurt van Eric,jou beste kameraadje.15 jaren was jij een deel van ons gezin.Maar de jaren gaan te vlug voorbij.En onze lieve pup,zo zwart als roet,veranderde in een grijsaard,met een lieve grijze snoet.Lekker eten,veel slapen en gewrichten die begonnen te kraken.Zo verliepen zijn dagen,rustig en tevree,tot op een dag,en toen werd het hem teveel.Zijn lieve ogen zegden laat mij gaan ,het is goed geweest.Dicht bij zijn baasje is hij ingeslapen,gedooft zals een klein vlammetje in een kaarsje.Lieve Watson,nu ben je terug samen met je broertje Holmes.Vertel aan ons Hommeke ,dat hij nooit uit ons hart is geweest.Lieve jongens,wij denken heel veel aan jullie. Tot ziens love you 4ever. Mams Eric Targo