Tizzy Di Mahana

Lieve, lieve Tizzy, Bijna 16 jaar was je bij ons. Op 02/02/2011 hebben wij met veel tranen en verdriet je zachtjes laten inslapen. Het was zo moeilijk voor ons maar je lieve ogen vroegen: Help me, want ik voel met niet meer fijn . We hebben je geknuffeld en gestreeld en hebben je oogjes voorgoed gesloten. Ons huis is nu leeg, het is stil zonder u en de vele plaatsjes die je had ingepalmd zijn nu herinneringen. Je had zo een zacht en lief karakter en iedereen was je vriend. Je hield van de zon en de warmte, je liep zo graag in de tuin en je snuffelde zo graag tussen de bloemen met het zonlicht op je rug. Je genoot van de gezellige warmte binnen en wanneer je 's avonds vredig sliep noemden we je ons prinsesje . We hebben samen gewandeld, je geknuffeld, samen gespeeld, lief en leed hebben we samen gedeeld en het liefst was je altijd dicht bij ons. Slaap nu zacht lief, lief Tizzyken, je bent nu terug thuis bij ons en leven verder met alle mooie dingen die ons aan jou herinneren. Eliane en Maurice