Spikey

Mijn allerkiefste poezemanneke, Ik wou dat ik hier nu niet zat om deze boodschap te schrijven, dat je zoals steeds naast me zat bij de pc... Helaas, zondagmorgen vond ik je levenloze lijfje in de berm, je zag er zo vredig uit... Ik mis je zo hard, hoe je op me wachtte als ik thuiskwam, je miauwtjes 's morgens als we te lang in bed bleven, hoe je steeds ons gezelschap zocht om op onze schoot te komen spinnen... Vier jaar geleden heb ik je uit het asiel gehaald, ik ben je zo dankbaar voor die mooie jaren, ze hadden alleen veel langer moeten duren... Lieve Spikey, ik hoop dat alles met je goed gaat in de poezenhemel of waar je ook mag zijn (negen levens nietwaar?), het afscheid doet zo verdomd veel pijn, overal waar ik ga hoor of zie ik je lieve snuitje... Vaarwel, allerliefste spidertje... Vanwege Ilse, Jeroen en Arka en Charly, je hondenmaatjes