Sparky

Mijn verdriet is zo groot dat ik het niet kan beschrijven. Altijd was je in mijn buurt, je volgde mij op de voet. Je sliep naast me op min bed waar ik altijd een plaatsje voor je vrijhield. De laatse avonden hoorde ik je zwaar ademen en ik wist dat je pijn had. Hoe moeilijk het ook was ik wist dat ik je moest verlossen, verlossen van die ellendige pijn! Toen ze je een spuitje gaven keek je me nog in de ogen en toen heb ik je in mijn armen genomen, mijn liefste Sparky, voor altijd blijf je bij mij, diep in mijn hart is er een plaatsje waar je voor eeuwig kunt rusten. slaap zacht mijn prutske