Snoes

Snoes.
Uit je lijden verlost rust jij nu zacht het heeft al je energie gekost en toch nog onverwacht. Sterk en mooi dat paste jou nu is er alleen nog rouw rouw omdat je weg moest , zo vroeg rouw omdat we niets meer voor je konden doen behalve je van je pijn ontdoen je keek ons aan met die vraag in je ogen onze tranen waren niet meer te drogen daar ging je dan onze vriend dit had je echt niet verdiend. We zullen altijd aan je denken de snoes,die zoveel liefde kon schenken. Sofie,Christof,Anny,Luc.'