Sloeber

Sloeber, je was er steeds voor me, een vriend, een broer, een zoon, mijn familie. Trouw waakte je mij toen ik ziek was, uw liefde een kracht. Uw kapoenstreken, uw lief gezicht, ik zal het nooit vergeten. Ik heb gefaald, ik heb je niet in leven kunnen houden, het spijt me. Ik hou van je, heb altijd van je gehouden, je was mijn favoried. Ik mis je, mama mist je, je zal steeds onze kleine lieve sloeber blijven. Ik mis je mijn lief klein sloebertje. En aan wie dit leest, ga nooit bij dokter Somers uit Lokeren, haar onkunde betekende het einde van mijn Sloeberke.'