Roosje

Roosje, het is voor mij heel raar dat jij er niet meer bent. Jij was er al toen ik geboren werd en ik ben werkelijk met jou opgegroeid. Jij was eerlijk als goud, hebt nooit een vlieg kwaad gedaan. Mijn eerste ritjes te paard heb ik op jou rug gemaakt totdat je niet meer kon en ik Beauty kreeg. Maar jij mocht thuis genieten van je welverdiende rust en regelmatig creà«erde ik bij jou leuke kapsels. Jij vond die aandacht fijn. Nu net op de dag van mijn 8ste verjaardag werd je ziek en twee dagen nadien hebben we je moeten laten inslapen. Niemand had gedacht dat het zo raar ging zijn, die lege stal na 16,5 jaar dat je thuis woonde. Ook je makker Racha, waarmee je 15 jaar samen was, roept nog op jou. Helaas kan je niet meer antwoorden ... Ik kijk heel erg uit naar het veulentje dat Lopkes buik groeit, zodat het verdriet om jou wat minder wordt. Maar Roosje, jij zal altijd in mijn hartje blijven leven, daarom zal ik het veulentje Roosje als tweede naam geven! Bedankt voor je trouwe dienst in de koets en onder zadel! Ook namens je trouwe makker Racha (identiek dezelfde pony als Roosje) en de paarden Beauty, Imke, Lopke en ...'