Pincky

Toen die bewuste vrijdag, onze lieve schat ons verliet, was ons gezin verdronken in groot verdriet. Die bewuste vrijdag, 's morgens niets aan de hand, 's avonds aan de overkant. Die bewuste vrijdag ging je 's middags naar de kapper, wat was je nog moedig en dapper. Want die bewuste vrijdag, je kwam terug met een treurige blik, en je wist dit is het ogenblik. Die bewuste vrijdag, je voelde het was tijd om te gaan, waarom deed je ons dat aan. Die bewuste vrijdag, je was nog geen zeven, toch liet je totaal onverwacht je leven. Die bewuste vrijdag de elfde juli ging je om 23 uur heen, nooit zal de elfde juli nog zijn als voorheen.'