Minou

Minou, Jij bent zo maar ineens uit mijn leven verdwenen, ik ging een morgend naar mijn werk en jij keek naar mij, alsof je zei neem me mee , ik ben s'avond terug gekomen en heb je overal in het appartement gezocht, maar vond je nergens, de ramen waren maar op een kiertje open, te klein om er door te lopen. Heb dan moeten horen van mijn vriend dat jij gestorven was. Vandaag na twee jaar (15-11-2001) moet ik nog aan je denken met tranen in mijn ogen. Ik hoop dat je nu nog beter bent dan als je bij mij was en sorry dat ik je niet kon meenemen. Ik hou nog steeds van jou en zal je nooit vergeten.