Mijn lieve Minnie,
na bijna 20 jaar moest ik je laten gaan.
Ik zie nog de eerste dag, je eerste stapjes en zo zijn we in een oogopslag 20 jaar later.
Je was het meisje, het dochtertje dat ik nooit had.
Elke gelegenheid was goed voor een extra verwenmomentje met cadeautjes.
Je hevige willetje, je eindeloze sterk karakter, hoe broos werd je nu die laatste maanden.
Een engel kwam en knipte het draadje van jouw leventje door.
Wat ben ik dankbaar voor die tijd.
Uit mijn armen, maar in mijn hart voor eeuwig.
De helft van mijn leven, lief en leed … mijn hart huilt.
Minniemuis, mie katoen, innieminnie, ons oude tanteke, mijn lieve meid,
ga nu zacht over de regenboogbrug, je bent niet alleen … een deel van mij is altijd bij jou.
ik zeg niet vaarwel, maar tot we elkaar weerzien,
je mammie Caroline, Gino, Yang
Reacties
Nog geen reacties toegevoegd.