Mina

lieve, lieve Mina. Afscheid van jou, niet weten wat er met jou gebeurd is nu al bijna 5 weken lang. Ik mis je ontzettend en ben erg verdrietig. Ben je in een wagen gesprongen, loop jij nu ergens anders rond? Zoek je ons of geniet je van je vrijheid? Ben je aangereden en heb je jou ergens verstopt om te sterven? Vruchtenloos heb ik naar je gezocht en geroepen; dag en nacht. Soms roep ik je naam nog steeds, blijf ik zoeken onder hagen en struiken, in grachten.
Het laat me niet los. Hoe kan ik dan afscheid van je nemen? Je hield van je vrijheid; meer dan onze andere poesjes. Ik hoop en wens dat je nu complete vrijheid mag ervaren en dat er 's avonds iemand is waar je op schoot kan liggen. Ook dat mis ik heel erg, lieve Mina.