Marcus

Dag Marcus, Hopelijk ben je nu ergens op een betere plaats dan hier. Op planeet aarde zat 't je niet zo vaak mee, totdat Anouk en Stef je in huis namen. Ze hebben je alles gegeven wat je hartje maar kon verlangen, en jij kon niet anders dan hen elke dag met al je liefde bedanken. Toen je blij was, waren ze samen met je blij. Toen je ziek was, waren ze samen met je ziek. En nu je dood bent, is er ook een klein stukje in hen dat gestorven is. Je bent en blijft voor ons nog steeds die prachthond, Marcus. 'n Dikke poot van planeet aarde. Anne