Loekie

Loekie, Mijn bollemansje,mijn mausje,mijn loekemansje mijn prinsesje is er niet meer..... Zo snel, veel te snel is het allemaal gegaan, je werd ziek en het was niet helemaal duidelijk wat je had, maar je zou niet meer beter worden. Toen moest ik beslissen wanneer we je in zouden laten slapen. Hoe kon ik dat nu beslissen alleen uit liefde voor jou heb ik de keus gemaakt, het was beter maar ik wilde je zo graag alleen maar bij me houden. We hielden zo van elkaar. Nu ben je weg en niets is meer hetzelfde, je bent overal in huis maar je bent er niet. Het huis is alleen nog maar een verzameling spullen, zo kil, zo leeg. ik zoek je nog steeds er zit een rauw gat in mijn lichaam. Hoe kan ik verder leven zonder jouw. Als ik later dood ga zal ik je roepen en dan zal je waar je ook bent weer naar me toe komen rennen..........ik weet het zeker. Loekie ik mis je zo verschrikkelijk, het is alleen maar pijn.Dank je dat je 17 jaar mijn beste,liefste vriendje bent geweest. Ik zal je nooit vergeten.