Hutch

Twee donkerbruine oogjes, keken mij heel droevig aan. Het is alsof ze wilde vragen: Is het tijd voor mij te gaan? Verdrietig moest ik dit beamen, drukte hem zachtjes aan mijn hart. Het liefste ging ik met hem samen, deze weg vol pijn en smart. Heel veel dank voor al je liefde, heel veel dank voor al je trouw. Hutchke-lief ga nu maar slapen, dank je wel, ik hou van jou...