Gizmo

Lieve Gizmo, Het is stil in huis zonder jou. In de verte hoor ik je pootjes op de vloer, ja, ik hoor je nog lopen en soms hoor ik je miauw . Eindeloos veel keren kijk ik door het raam, want misschien heb ik me wel vergist en was jij het niet die helemaal alleen, koud op straat lag. Elke morgen ben je het eerste waar ik aan denk, zoals ik dat ook deed toen je er nog was. Kleine beebie... zo noemde ik je vaak toen ik je onder je kinnetje streelde met één vinger, dat had je zo graag. Ik kuste je buikje en de kussentjes van je pootjes en dan begon je te spinnen. Je sprong met je kopje tegen mijn wang. Dat was jouw manier om te tonen dat je mij ook graag zag. Ik mis je heel erg, echt waar mijn lieve kleine grijze muis. Ik wil je bedanken voor alle mooie uurtjes, voor het gezelschap toen ik alleen was. Ik kan maar hopen dat je veel te korte leven voor jou het leven waard was. Kleine ukkie, ik hoop dat je niet veel geleden hebt. 't vrouwtje haar hart brak kleine jongen toen ze je zag liggen. Nooit vergeet ik dat. Maar we hebben toch een mooie tijd gehad hé ? Wacht op mij, waar je ook bent, als ik terug bij je ben zal ik weer voor je zorgen en jij voor mij. Ik vergeet je nooit, dat beloof ik snoepie. xxx'