Chipie

Hond van Cindy T.

Lieve Chipie, Afgedankt na negen maanden kwam je bij mij terecht, Je moest weg omdat je ziek was sommige mensen zijn zo slecht. We zagen je en namen je mee naar huis, Ik voedde je op en je kreeg langzaam een nieuwe thuis. Wat hebben we van hem genoten, hard gelachen, soms gebruld, Hij kwam zo lekker bij je gekropen, kroelen kon hij als geen andere hond. 11 jaar lang was je mijn vriend en kameraad, Mijn steun en toeverlaat. Lieve chipie, de laatste dagen had je zoveel pijn, Je kon bijna niet meer lopen en het liefst wou je in je mandje zijn. Het was zo moeilijk om te zien hoe zwaar je het had, het deed zo'n zeer, We zagen het allemaal, je kon niet meer… Je tijd is nu gekomen, we moeten je laten gaan, omdat we met liefde en zorgen alles voor jou hebben gedaan. Zonder jou moeten we nu verder, onze trouwe kameraad, Die in ons huis en hart een grote leegte achterlaat. Het doet zo ontzettend veel verdriet en pijn, Dat jij niet langer meer in ons leven mag zijn. Heb ik het wel goed gedaan? Om jou op deze manier,te moeten laten gaan? Het was moeilijk...heus...maar ik deed het voor jou, Juist omdat ik zoveel van je hou. En omdat ik jou die pijn wilde besparen in je verdere leven. Lieve Chipie, kun je me dat alsjeblieft vergeven? Ik zal je echter nooit meer vergeten, Ik had het allemaal ook anders gewild.....dat moet je weten. Fijne herinneringen aan jou, zal ik voorgoed in mijn hart bewaren, Dag jochie... bedankt voor die 11 hele mooie trouwe jaren.... Nooit zullen wij jou staartje meer zien kwispelen Nooit zullen wij meer samen zijn, Jou warmte en je liefde zal slechts een herinnering zijn . De letters van je naam, staan in mijn hart geschreven, Ik draag je met me mee, voor altijd in mijn leven. Lieve chipie, nu laten we je gaan.... Maar vraag niet hoe ik hier mee om moet gaan..... Rust zacht, lieve Chipie '

Reacties

  • Shailesh
    2015-10-14 14:37:36
    T'aurais dfb craquer ! c7a fait pas de mal de se faire du bien et de roetmber en enfance "il est trop beau maman tu comprends, et avec un cahier comme e7a, c'est sfbr, j'aurais TROP envie de travailler, e7a va me motiver" => LA phrase qu'on a toutes sorti e0 notre me8re Hihihi. C'e9tait e7a ou le nouveau stylo plume (parce que l'ancien nous en met partout sur les doigts)(meame qu'on a fait expre8s de le bousiller en fin d'anne9e pour en avoir un neuf l'anne9e suivante). L'odeur des cahiers neufs, le petit bruit de crissement que fait le bouchon du bic la premie8re fois que tu le de9bouches, le brillant dudit Bic tellement il est neuf, les tubes de colle Cle9ope2tre, les stabilos Boss avec leur pointe encore propre et sans encre, les stylos 4 couleurs faisant clic-clic, les cartouches d'encre turquoise (qui ne s'efface surtout pas avec l'effaceur), le classement des fournitures sur le lit Pfff e7a me rend nostalgique ! Tu sais que j'ai garde9 mon adoration pour les stylos ? De8s qu'y a une vente prive9e de stylos, j'en ache8te, j'ai une boeete remplie de trucs neufs. Et le must, c'est d'aller dans une papeterie et d'essayer tous les stylos de la pointe fine e0 la pointe e9paisse juste pour voir comment il e9crit'. J'avoue : je suis une fe9tichiste du stylo.