bowien

Lieve Bowien, nog eenmaal streelt mijn hand jouw lijfje, zoals ik zo vaak heb gedaan. ik zie van alles uit jouw leven in flitsen langs mijn ogen gaan. dag zacht gemiauw, dag lijfje om te strelen. zo onverwacht en plotseling is het gegaan. het doet zo'n pijn. dat ik maar één van jou negens levens kon delen. Er is verdriet, maar ook verwondering hoe veel jij betekende in ons leven. Speel met Iboja bij de regenboogbrug, tot ik jullie kom halen.