Bowie

Dag mijn lieve Bowiepoes, Vandaag is het precies een maand geleden dat je kaarsje doofde, heel zachtjes stierf je in mijn armen. Gewoon wij tweetjes, bij ons op bed, alsof het zo moest zijn. Kan het nog steeds niet gewoon worden zonder u, ik mis je dabbende pootjes 's nachts op mij, je huppelpasje als we je riepen, je bezitterig gedrag als er iemand te dicht bij me kwam, hoe je water viste met je pootje uit onze glazen die op tafel stonden. Op je borst tekende zich een groot zwart medaillon af, zodat iedereen kon zien wat wij altijd al wisten: je was een kampioen, een winnaar, een trotse kater met een hart van goud! Je nam zo'n grote plek in hier in huis en in ons leven. We hebben je een mooie rustplaats gegeven in de tuin van ons nieuw huisje, ik had het me zo anders voorgesteld. Ik zag je al liggen in het zonnetje in je nieuwe tuin, ik zag je al genieten van de rust in de nieuwe tuin. Het heeft niet mogen zijn, de nieuwe tuin heeft een hele andere betekenis gekregen voor jou. Slaap zacht mijn venteke, bedankt voor alle warme en mooie momenten. Ik mis je zo lieve Bowie, maar ik weet dat je niet weg bent, ergens kijk je naar ons en ooit zien we elkaar terug. Kusjes van ons xxxxx