BOOMER

Klein lief Boomerke,je was al een tijdje op de sukkel maar op het einde ging het echt niet meer en heeft het vrouwke de moeilijke beslissing moeten nemen om je te laten inslapen.Vandaag (31/01/2006)is het 3 weken geleden dat we afscheid van je namen.Het doet me nog steeds ENORM veel pijn en het verdriet is nog niks minder geworden. Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan je.Nu je er niet meer bent,besef ik hoe zielsveel ik van je hou.Wat zou ik je graag nog eens knuffelen.Je nog eens in mijn armen nemen.Dat had je zo graag...dicht bij'tvrouwke,mijn klein lief meisje,maar ik zweer dat we elkaar zeker nog terugzien. Ook ons Rani is haar mateke kwijt.Nu staat je urne op een mooi plaatsje in onze woonkamer. Alle dagen steek ik kaarsjes aan in de hoop dat je het hierboven goed hebt.Maar ik weet zeker dat je een speciaal plekje in de hondenhemel krijgt.Dat heb je verdiend!Bedankt voor de mooie tijd die we samen hebben mogen meemaken en voor al die vriendschap die je me geschonken hebt al die bijna 13 jaar!Je blijft eeuwig in m'n hart gegrift!Vele KNUFFELS en KUSJES van't vrouwke.