Bijou

Gisteren heb je me 's morgens wakker gemaakt met een zacht raar geluidje. Toen ik ging kijken, lag je daar languit op de grond, te staren in het niets.
Ik heb dan nog in paniek geprobeerd om een dierenarts van wacht te bereiken, maar tevergeefs.
Ik ben dan vlug terug bij je komen zitten, het leek alsof je niet meer ademde en dan opeens blies je krachtig veel lucht uit.
Daarna terug niets meer en opeens blies je weer lucht uit.
Je bent zo ongeveer 20 minuten blijven vechten.
Ik heb je zoveel geroepen en geaaid door mijn tranen heen, in de hoop dat je het gevecht tegen de dood zou winnen.
Maar opeens, strekte je hevig je lichaampje en je poten en blies je allerlaatste adem uit.
Ik begrijp het niet, je was nog maar net daarvoor lekker warm bij me komen liggen onder de dekens.
Arme lieve schat, je verdiende het niet om op zo'n manier te sterven.
Je hebt zoveel liefde aan mij gegeven, je was zo anders dan de andere katjes die ik heb gehad.
Het is hier zo leeg zonder jou, zelfs al loopt jouw maatje Toby hier rond.
De pijn zit zo diep dat ik er ziek van ben, omdat je er niet meer bent.

Ik mis je zo, het doet zoveel pijn.
Ik hoop dat jouw zieltje hier nog is omdat je hier gestorven bent.

Rust zacht lieve Bijou, mijn hart is bij jou.