*

Gent, 14 februari 2008 Geachte mevrouw Volckaert Sofie, Ik heb in mijn leven dikwijls afscheid moeten nemen. Gewild en niet gewild. Mijn konijntje is doodgeslagen na een verblijf bij 'vrienden' tijdens een vakantie. Jammer en wreed. Een ander konijntje is verdronken. Het was een albino. Een hamster en jongen is met ether om het leven gekomen in de vaalput. Katten zijn doodgeslagen. Insecten zijn de poten uitgerukt door geburen. Kikkers werden opgeblazen dat hoorde ik door een leerkracht kloosterlinge in de O.L.Vrouw Visitatie te Gent. Zesde leerjaar. Jammer. Bedankt jullie waren mij heel dierbaar en ik kan eerlijk gezegd niet doden. Ik kan niet meer werken als vrijwilligers omdat ik geen kikkers wil prikken aan de riek. Ik deed dat eertijds en om die reden ben ik gestopt. Een musje dat ik vond aan een deurportiek,heb ik drie dagen en nachten in leven kunnen houden. Men verklaarde mij gek omdat ik daar zoveel tijd in stak. Ik moest dat diertje om het half uur eten geven. Uiteindelijk is het in de kelder terecht gekomen en overleden. Een eend die ik heb gered samen met mijn hond is aan een waterplas lam geschoten. Vreselijk en wreed. Met vriendelijke groeten, Marie-Thérèse Van Roosbroeck Brugsesteenweg 203 9000 Gent